скакану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скакану́ скаканё́м
2-я ас. скакане́ш скаканяце́
3-я ас. скакане́ скакану́ць
Прошлы час
м. скакану́ў скакану́лі
ж. скакану́ла
н. скакану́ла
Загадны лад
2-я ас. скакані́ скакані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скакану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)