скаве́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скаве́нчуся скаве́нчымся
2-я ас. скаве́нчышся скаве́нчыцеся
3-я ас. скаве́нчыцца скаве́нчацца
Прошлы час
м. скаве́нчыўся скаве́нчыліся
ж. скаве́нчылася
н. скаве́нчылася
Загадны лад
2-я ас. скаве́нчыся скаве́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скаве́нчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)