сертыфіка́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сертыфіка́тны сертыфіка́тная сертыфіка́тнае сертыфіка́тныя
Р. сертыфіка́тнага сертыфіка́тнай
сертыфіка́тнае		 сертыфіка́тнага сертыфіка́тных
Д. сертыфіка́тнаму сертыфіка́тнай сертыфіка́тнаму сертыфіка́тным
В. сертыфіка́тны (неадуш.)
сертыфіка́тнага (адуш.)		 сертыфіка́тную сертыфіка́тнае сертыфіка́тныя (неадуш.)
сертыфіка́тных (адуш.)
Т. сертыфіка́тным сертыфіка́тнай
сертыфіка́тнаю		 сертыфіка́тным сертыфіка́тнымі
М. сертыфіка́тным сертыфіка́тнай сертыфіка́тным сертыфіка́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)