сернабы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сернабы́к | сернабыкі́ | |
| сернабыка́ | сернабыко́ў | |
| сернабыку́ | сернабыка́м | |
| сернабыка́ | сернабыко́ў | |
| сернабыко́м | сернабыка́мі | |
| сернабыку́ | сернабыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)