сервіту́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сервіту́тны сервіту́тная сервіту́тнае сервіту́тныя
Р. сервіту́тнага сервіту́тнай
сервіту́тнае		 сервіту́тнага сервіту́тных
Д. сервіту́тнаму сервіту́тнай сервіту́тнаму сервіту́тным
В. сервіту́тны (неадуш.)
сервіту́тнага (адуш.)		 сервіту́тную сервіту́тнае сервіту́тныя (неадуш.)
сервіту́тных (адуш.)
Т. сервіту́тным сервіту́тнай
сервіту́тнаю		 сервіту́тным сервіту́тнымі
М. сервіту́тным сервіту́тнай сервіту́тным сервіту́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)