сербалужыча́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сербалужыча́нін сербалужыча́не
Р. сербалужыча́ніна сербалужыча́н
Д. сербалужыча́ніну сербалужыча́нам
В. сербалужыча́ніна сербалужыча́н
Т. сербалужыча́нінам сербалужыча́намі
М. сербалужыча́ніне сербалужыча́нах

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)