сераске́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сераске́р сераске́ры
Р. сераске́ра сераске́раў
Д. сераске́ру сераске́рам
В. сераске́ра сераске́раў
Т. сераске́рам сераске́рамі
М. сераске́ру сераске́рах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)