сентымента́льнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сентымента́льнічанне | |
| сентымента́льнічання | |
| сентымента́льнічанню | |
| сентымента́льнічанне | |
| сентымента́льнічаннем | |
| сентымента́льнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)