сенапад’ё́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сенапад’ё́мнік | сенапад’ё́мнікі | |
сенапад’ё́мніка | сенапад’ё́мнікаў | |
сенапад’ё́мніку | сенапад’ё́мнікам | |
сенапад’ё́мнік | сенапад’ё́мнікі | |
сенапад’ё́мнікам | сенапад’ё́мнікамі | |
сенапад’ё́мніку | сенапад’ё́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)