сенакашэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сенакашэ́нне
Р. сенакашэ́ння
Д. сенакашэ́нню
В. сенакашэ́нне
Т. сенакашэ́ннем
М. сенакашэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)