се́мечкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
се́мечкавыя | |
се́мечкавых | |
се́мечкавым | |
се́мечкавыя | |
се́мечкавымі | |
се́мечкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)