сема́нтар
‘вымерлае млекакормячае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сема́нтар | сема́нтары | |
| сема́нтара | сема́нтараў | |
| сема́нтару | сема́нтарам | |
| сема́нтара | сема́нтараў | |
| сема́нтарам | сема́нтарамі | |
| сема́нтары | сема́нтарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)