сельку́пка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сельку́пка | сельку́пкі | |
| сельку́пкі | сельку́пак | |
| сельку́пцы | сельку́пкам | |
| сельку́пку | сельку́пак | |
| сельку́пкай сельку́пкаю |
сельку́пкамі | |
| сельку́пцы | сельку́пках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)