сельку́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сельку́п | сельку́пы | |
| сельку́па | сельку́паў | |
| сельку́пу | сельку́пам | |
| сельку́па | сельку́паў | |
| сельку́пам | сельку́памі | |
| сельку́пе | сельку́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)