се́йбітка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. се́йбітка се́йбіткі
Р. се́йбіткі се́йбітак
Д. се́йбітцы се́йбіткам
В. се́йбітку се́йбітак
Т. се́йбіткай
се́йбіткаю		 се́йбіткамі
М. се́йбітцы се́йбітках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)