свісця́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свісця́чы свісця́чая свісця́чае свісця́чыя
Р. свісця́чага свісця́чай
свісця́чае		 свісця́чага свісця́чых
Д. свісця́чаму свісця́чай свісця́чаму свісця́чым
В. свісця́чы (неадуш.)
свісця́чага (адуш.)		 свісця́чую свісця́чае свісця́чыя (неадуш.)
свісця́чых (адуш.)
Т. свісця́чым свісця́чай
свісця́чаю		 свісця́чым свісця́чымі
М. свісця́чым свісця́чай свісця́чым свісця́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)