свяшчэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свяшчэ́ннік свяшчэ́ннікі
Р. свяшчэ́нніка свяшчэ́ннікаў
Д. свяшчэ́нніку свяшчэ́ннікам
В. свяшчэ́нніка свяшчэ́ннікаў
Т. свяшчэ́ннікам свяшчэ́ннікамі
М. свяшчэ́нніку свяшчэ́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)