свячны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свячны́ свячна́я свячно́е свячны́я
Р. свячно́га свячно́й
свячно́е		 свячно́га свячны́х
Д. свячно́му свячно́й свячно́му свячны́м
В. свячны́ (неадуш.)
свячно́га (адуш.)		 свячну́ю свячно́е свячны́я (неадуш.)
свячны́х (адуш.)
Т. свячны́м свячно́й
свячно́ю		 свячны́м свячны́мі
М. свячны́м свячно́й свячны́м свячны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)