свяці́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
свяці́цель | свяці́целі | |
свяці́целя | свяці́целяў | |
свяці́целю | свяці́целям | |
свяці́целя | свяці́целяў | |
свяці́целем | свяці́целямі | |
свяці́целю | свяці́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)