свяці́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свяці́лавіцкі свяці́лавіцкая свяці́лавіцкае свяці́лавіцкія
Р. свяці́лавіцкага свяці́лавіцкай
свяці́лавіцкае		 свяці́лавіцкага свяці́лавіцкіх
Д. свяці́лавіцкаму свяці́лавіцкай свяці́лавіцкаму свяці́лавіцкім
В. свяці́лавіцкі (неадуш.)
свяці́лавіцкага (адуш.)		 свяці́лавіцкую свяці́лавіцкае свяці́лавіцкія (неадуш.)
свяці́лавіцкіх (адуш.)
Т. свяці́лавіцкім свяці́лавіцкай
свяці́лавіцкаю		 свяці́лавіцкім свяці́лавіцкімі
М. свяці́лавіцкім свяці́лавіцкай свяці́лавіцкім свяці́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)