святы́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
святы́ | святы́я | |
свято́га | святы́х | |
свято́му | святы́м | |
свято́га | святы́х | |
святы́м | святы́мі | |
святы́м | святы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)