святлі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. святлі́ца святлі́цы
Р. святлі́цы святлі́ц
Д. святлі́цы святлі́цам
В. святлі́цу святлі́цы
Т. святлі́цай
святлі́цаю		 святлі́цамі
М. святлі́цы святлі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)