святлаце́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. святлаце́нь святлаце́ні
Р. святлаце́ню святлаце́няў
Д. святлаце́ню святлаце́ням
В. святлаце́нь святлаце́ні
Т. святлаце́нем святлаце́нямі
М. святлаце́ні святлаце́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)