святламе́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. святламе́р святламе́ры
Р. святламе́ра святламе́раў
Д. святламе́ру святламе́рам
В. святламе́р святламе́ры
Т. святламе́рам святламе́рамі
М. святламе́ры святламе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)