святлалю́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. святлалю́б святлалю́бы
Р. святлалю́ба святлалю́баў
Д. святлалю́бу святлалю́бам
В. святлалю́б святлалю́бы
Т. святлалю́бам святлалю́бамі
М. святлалю́бе святлалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)