свянцо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свянцо́ны свянцо́ная свянцо́нае свянцо́ныя
Р. свянцо́нага свянцо́най
свянцо́нае
свянцо́нага свянцо́ных
Д. свянцо́наму свянцо́най свянцо́наму свянцо́ным
В. свянцо́ны (неадуш.)
свянцо́нага (адуш.)
свянцо́ную свянцо́нае свянцо́ныя (неадуш.)
свянцо́ных (адуш.)
Т. свянцо́ным свянцо́най
свянцо́наю
свянцо́ным свянцо́нымі
М. свянцо́ным свянцо́най свянцо́ным свянцо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)