свянцо́ны
прыметнік, адносны
свянцо́ны | свянцо́ная | свянцо́нае | свянцо́ныя | |
свянцо́нага | свянцо́най свянцо́нае |
свянцо́нага | свянцо́ных | |
свянцо́наму | свянцо́най | свянцо́наму | свянцо́ным | |
свянцо́ны ( свянцо́нага ( |
свянцо́ную | свянцо́нае | свянцо́ныя ( свянцо́ных ( |
|
свянцо́ным | свянцо́най свянцо́наю |
свянцо́ным | свянцо́нымі | |
свянцо́ным | свянцо́най | свянцо́ным | свянцо́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)