све́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. све́чнік све́чнікі
Р. све́чніка све́чнікаў
Д. све́чніку све́чнікам
В. све́чнік све́чнікі
Т. све́чнікам све́чнікамі
М. све́чніку све́чніках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)