све́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
све́чнік | све́чнікі | |
све́чніка | све́чнікаў | |
све́чніку | све́чнікам | |
све́чнік | све́чнікі | |
све́чнікам | све́чнікамі | |
све́чніку | све́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)