светлячо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
светлячо́к | светлячкі́ | |
светлячка́ | светлячко́ў | |
светлячку́ | светлячка́м | |
светлячка́ | светлячко́ў | |
светлячко́м | светлячка́мі | |
светлячку́ | светлячка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)