светазаканчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| светазаканчэ́нне | |
| светазаканчэ́ння | |
| светазаканчэ́нню | |
| светазаканчэ́нне | |
| светазаканчэ́ннем | |
| светазаканчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)