свежаўзры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свежаўзры́ты свежаўзры́тая свежаўзры́тае свежаўзры́тыя
Р. свежаўзры́тага свежаўзры́тай
свежаўзры́тае		 свежаўзры́тага свежаўзры́тых
Д. свежаўзры́таму свежаўзры́тай свежаўзры́таму свежаўзры́тым
В. свежаўзры́ты (неадуш.)
свежаўзры́тага (адуш.)		 свежаўзры́тую свежаўзры́тае свежаўзры́тыя (неадуш.)
свежаўзры́тых (адуш.)
Т. свежаўзры́тым свежаўзры́тай
свежаўзры́таю		 свежаўзры́тым свежаўзры́тымі
М. свежаўзры́тым свежаўзры́тай свежаўзры́тым свежаўзры́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)