сваяво́льнічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сваяво́льнічанне
Р. сваяво́льнічання
Д. сваяво́льнічанню
В. сваяво́льнічанне
Т. сваяво́льнічаннем
М. сваяво́льнічанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)