свабодалю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
свабодалю́б | свабодалю́бы | |
свабодалю́ба | свабодалю́баў | |
свабодалю́бу | свабодалю́бам | |
свабодалю́ба | свабодалю́баў | |
свабодалю́бам | свабодалю́бамі | |
свабодалю́бе | свабодалю́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)