саўрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саўрэ́ю саўрэ́ем
2-я ас. саўрэ́еш саўрэ́еце
3-я ас. саўрэ́е саўрэ́юць
Прошлы час
м. саўрэ́ў саўрэ́лі
ж. саўрэ́ла
н. саўрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. саўрэ́й саўрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)