сацапыта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сацапыта́нне сацапыта́нні
Р. сацапыта́ння сацапыта́нняў
Д. сацапыта́нню сацапыта́нням
В. сацапыта́нне сацапыта́нні
Т. сацапыта́ннем сацапыта́ннямі
М. сацапыта́нні сацапыта́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)