састыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| састыкава́ны | састыкава́ная | састыкава́нае | састыкава́ныя | |
| састыкава́нага | састыкава́най састыкава́нае |
састыкава́нага | састыкава́ных | |
| састыкава́наму | састыкава́най | састыкава́наму | састыкава́ным | |
| састыкава́ны ( састыкава́нага ( |
састыкава́ную | састыкава́нае | састыкава́ныя ( састыкава́ных ( |
|
| састыкава́ным | састыкава́най састыкава́наю |
састыкава́ным | састыкава́нымі | |
| састыкава́ным | састыкава́най | састыкава́ным | састыкава́ных | |
Кароткая форма: састыкава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)