сасвідро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сасвідро́ўванне | сасвідро́ўванні | |
сасвідро́ўвання | сасвідро́ўванняў | |
сасвідро́ўванню | сасвідро́ўванням | |
сасвідро́ўванне | сасвідро́ўванні | |
сасвідро́ўваннем | сасвідро́ўваннямі | |
сасвідро́ўванні | сасвідро́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)