сартава́льнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сартава́льнік сартава́льнікі
Р. сартава́льніка сартава́льнікаў
Д. сартава́льніку сартава́льнікам
В. сартава́льніка сартава́льнікаў
Т. сартава́льнікам сартава́льнікамі
М. сартава́льніку сартава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)