санцягні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| санцягні́к | санцягнікі | |
| санцягніка | санцягнікоў | |
| санцягніку | санцягнікам | |
| санцягні́к | санцягнікі | |
| санцягніком | санцягнікамі | |
| санцягніку | санцягніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)