сантэхманта́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сантэхманта́жнік | сантэхманта́жнікі | |
сантэхманта́жніка | сантэхманта́жнікаў | |
сантэхманта́жніку | сантэхманта́жнікам | |
сантэхманта́жніка | сантэхманта́жнікаў | |
сантэхманта́жнікам | сантэхманта́жнікамі | |
сантэхманта́жніку | сантэхманта́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)