сандружы́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сандружы́нніца сандружы́нніцы
Р. сандружы́нніцы сандружы́нніц
Д. сандружы́нніцы сандружы́нніцам
В. сандружы́нніцу сандружы́нніц
Т. сандружы́нніцай
сандружы́нніцаю		 сандружы́нніцамі
М. сандружы́нніцы сандружы́нніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)