сандружы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сандружы́ннік сандружы́ннікі
Р. сандружы́нніка сандружы́ннікаў
Д. сандружы́нніку сандружы́ннікам
В. сандружы́нніка сандружы́ннікаў
Т. сандружы́ннікам сандружы́ннікамі
М. сандружы́нніку сандружы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)