санапрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санапрацо́ўка санапрацо́ўкі
Р. санапрацо́ўкі санапрацо́вак
Д. санапрацо́ўцы санапрацо́ўкам
В. санапрацо́ўку санапрацо́ўкі
Т. санапрацо́ўкай
санапрацо́ўкаю		 санапрацо́ўкамі
М. санапрацо́ўцы санапрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)