само́тнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. само́тнічаю само́тнічаем
2-я ас. само́тнічаеш само́тнічаеце
3-я ас. само́тнічае само́тнічаюць
Прошлы час
м. само́тнічаў само́тнічалі
ж. само́тнічала
н. само́тнічала
Загадны лад
2-я ас. само́тнічай само́тнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час само́тнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)