само́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| само́тніцтва | |
| само́тніцтва | |
| само́тніцтву | |
| само́тніцтва | |
| само́тніцтвам | |
| само́тніцтве | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)