само́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| само́тніца | само́тніцы | |
| само́тніцы | само́тніц | |
| само́тніцы | само́тніцам | |
| само́тніцу | само́тніц | |
| само́тніцай само́тніцаю  | 
			само́тніцамі | |
| само́тніцы | само́тніцах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)