само́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. само́тнік само́тнікі
Р. само́тніка само́тнікаў
Д. само́тніку само́тнікам
В. само́тніка само́тнікаў
Т. само́тнікам само́тнікамі
М. само́тніку само́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)