самаўце́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самаўце́ха | |
| самаўце́хі | |
| самаўце́се | |
| самаўце́ху | |
| самаўце́хай самаўце́хаю |
|
| самаўце́се |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)