самаўзніка́льны
прыметнік, адносны
| самаўзніка́льны | самаўзніка́льная | самаўзніка́льнае | самаўзніка́льныя | |
| самаўзніка́льнага | самаўзніка́льнай самаўзніка́льнае |
самаўзніка́льнага | самаўзніка́льных | |
| самаўзніка́льнаму | самаўзніка́льнай | самаўзніка́льнаму | самаўзніка́льным | |
| самаўзніка́льны ( самаўзніка́льнага ( |
самаўзніка́льную | самаўзніка́льнае | самаўзніка́льныя ( самаўзніка́льных ( |
|
| самаўзніка́льным | самаўзніка́льнай самаўзніка́льнаю |
самаўзніка́льным | самаўзніка́льнымі | |
| самаўзніка́льным | самаўзніка́льнай | самаўзніка́льным | самаўзніка́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)