самаўзго́днены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзго́днены самаўзго́дненая самаўзго́дненае самаўзго́дненыя
Р. самаўзго́дненага самаўзго́дненай
самаўзго́дненае		 самаўзго́дненага самаўзго́дненых
Д. самаўзго́дненаму самаўзго́дненай самаўзго́дненаму самаўзго́дненым
В. самаўзго́днены (неадуш.)
самаўзго́дненага (адуш.)		 самаўзго́дненую самаўзго́дненае самаўзго́дненыя (неадуш.)
самаўзго́дненых (адуш.)
Т. самаўзго́дненым самаўзго́дненай
самаўзго́дненаю		 самаўзго́дненым самаўзго́дненымі
М. самаўзго́дненым самаўзго́дненай самаўзго́дненым самаўзго́дненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)