самаўзбу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўзбу́дны самаўзбу́дная самаўзбу́днае самаўзбу́дныя
Р. самаўзбу́днага самаўзбу́днай
самаўзбу́днае		 самаўзбу́днага самаўзбу́дных
Д. самаўзбу́днаму самаўзбу́днай самаўзбу́днаму самаўзбу́дным
В. самаўзбу́дны (неадуш.)
самаўзбу́днага (адуш.)		 самаўзбу́дную самаўзбу́днае самаўзбу́дныя (неадуш.)
самаўзбу́дных (адуш.)
Т. самаўзбу́дным самаўзбу́днай
самаўзбу́днаю		 самаўзбу́дным самаўзбу́днымі
М. самаўзбу́дным самаўзбу́днай самаўзбу́дным самаўзбу́дных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)